Silnik na magnesy stałe. Quasi perpetuum mobile?

Na Uniwersytecie Technologicznym w Delft (Holandia) turecki wynalazca Muammer Yildiz zademonstrował swój silnik magnetyczny napędzany wyłącznie energią z magnesów. W prezentowanym silniku widoczny był obracający się z dużą prędkością wentylator oraz nie było przyłączonych żadnych przewodów. Następnie urządzenie zostało rozmontowywane przed grupą około 30-tu naukowców obecnych w pomieszczeniu.

Po nieprzerwanej pracy ze stałą prędkością, trwającej dłużej niż 10 minut, urządzenie zostało wyłączone, a potem rozmontowywane przed grupą obserwatorów w taki sposób aby mogli zobaczyć, że w urządzeniu nie było ukrytych żadnych baterii. "Free Energy jest możliwa", oznajmił wynalazca obserwatorom.

Po dokonano pomiaru prędkości i gęstości powietrza oszacowano moc wyjściową na około 250 Watów (wartość nie jest wspomniana w nagraniu video). Także po wyłączeniu kamery wymontowano wentylator z urządzenia i kilka osób próbowało zatrzymywać rękami obracający się wał, jednak nie były w stanie tego zrobić.

Nagranie [video] z prezentacji silnika w dn. 20.04.2010 
(EuroStaete Media Group).

Był to czwarty lub piąty pokaz Yildiz'a w Europie. W dniu 12.05.2010 wynalazca miał zademonstrować swój silnik w Niemczech.

Wyniki i dyskusja. Prezentacja na pewno przedstawia się bardzo obiecująco. Jednak przed przedstawieniem ostatecznych wniosków, mając na uwadze fakt, iż zaprezentowano wystarczający dowód na to, że jest to prawdziwy silnik na magnesy stałe, należy jeszcze dowieść dwóch rzeczy. Primo: W większości wykonywanych przez Yildiz'a prezentacji silnik nie pracował dłużej niż 10-15 minut. Wielkość rdzenia jest taka, że można by ulokować w nim ukrytą baterię i silnik, które mogłoby dostarczyć potrzebną energię. To trzeba wykluczyć. Secundo: Przeanalizowania i wykluczenia wymaga możliwość wyczerpania magnesu będącego źródłem energii. Byłoby to interesujące dla nauki, ale niepraktyczne dla produkcji energii.

Źródło: examiner.com

Więcej o wynalazcy na stronie peswiki.com
Polecany artykuł „Silnik napędzany energią stałych magnesów” Nexus, nr 5 (3/1999)

Przełom na polu kwantowej teleportacji

Australijsko-japońskiemu zespołowi naukowców z Uniwersytetu Nowej Południowej Walii w Canberze i Uniwersytetu Tokijskiego udało się po raz pierwszy w historii dokonać kwantowej teleportacji całego zestawu informacji tzn. dzięki wykorzystaniu zjawiska splątania kwantowego, udało się przekazać pełny stan promienia światła.

Co to jest teoria kwantów?

Słowo "quantum" oznacza pewną ilość, porcję czegoś. W życiu codziennym przyzwyczailiśmy się do tego, że takie cechy przedmiotów jak rozmiar, waga, kolor, temperatura, pole powierzchni i szybkość zmieniają się w sposób ciągły. Np. jabłka mają najrozmaitsze kształty, rozmiary i kolory, bez żadnej zauważalnej gradacji tych cech. W skali atomowej sytuacja wygląda zupełnie inaczej. Takie właściwości cząstek jak pęd, energia i spin często zmieniają się nie w sposób ciągły, lecz skokowo. W klasycznej mechanice newtonowskiej zakładamy, że zmiany właściwości cząstek są ciągłe. Gdy fizycy się przekonali, że to założenie załamuje się w skali atomowej, musieli stworzyć zupełnie nową mechanikę - mechanikę kwantową - która uwzględniałby nieciągłość w zachowaniu materii w skali atomowej. Teoria kwantów to ogólny schemat pojęciowy, z którego wynika mechanika kwantowa. ("Duch w atomie. Dyskusja o paradoksach teorii kwantowej." P.C.W. Dawies, J.R. Brown, Wydawnictwo CIS, Warszawa 1996, str. 11)

Dziś możemy teleportować co najwyżej strumień światła, cząstki subatomowe i kwantowe właściwości atomów, natomiast nie możemy teleportować obiektów materialnych w zwykłym rozumieniu tego terminu. Ale uczeni sądzą, że w ciągu 10-ciu lat może stać się możliwe teleportowanie cząsteczek chemicznych. To otwiera drogę do teleportacji większych obiektów nieożywionych. A potem ... ("Teleportacja" David Darling, Wydawnictwo Amber sp. z o.o. Warszawa 2006, str. 21)

Doniesienia ze świata nauki akademickiej utwierdzają w przeświadczeniu, że następuje materializacja powyższej prognozy.

Naukowcy z University of Tokio oraz współpracujący z nimi uczeni z University of New South Wales (m.in. prof. Akira Furusawa z Wydziału Fizyki Stosowanej UT oraz prof. Eleanor Huntington ze Szkoły Inżynierii i Informatyki UNSW) dokonali przełomu na polu kwantowej teleportacji. Eksperymenty były prowadzone w urządzeniu o nazwie teleporter w laboratorium profesora Akiry Furusawy.

Teleporter, fot. University of Tokyo.

Obecne badania pozwalają, po raz pierwszy w historii, na wiarygodne i szybkie teleportowanie kwantowej informacji. Właściwie każda kwantowa informacja zależy od kwantowej teleportacji. Nośnikiem informacji jest w tym przypadku światło. Dotychczas teleportowano pojedyncze kwanty czy atomy, chociaż niedawno pojawiła się też informacja o teleportacji fragmentu DNA. Opracowana teraz metoda wyróżnia się brakiem strat informacji podczas teleportowania stanów i będzie mogła być stosowana do transmisji dużych ilości kwantowych informacji i stworzenia kwantowych sieci telekomunikacyjnych.

Obiekty opisywane prawami fizyki kwantowej mogą znajdować się w dwóch stanach na raz, jak np. kot z paradoksu Schrödingera, który według opisu fizyki kwantowej jest jednocześnie żywy lub martwy. Taka sytuacja trwa, dopóki ktoś nie przeprowadzi obserwacji takiego obiektu, wówczas "stan kwantowy" zapada się do stanu klasycznego - kot okazuje się po prostu żywy albo martwy. Z tego powodu nie da się przenieść kwantowego stanu jednego obiektu na inny przez przeprowadzenie pomiaru i wprowadzenie obiektu docelowego w stan taki sam jak zmierzony - przy wykonywaniu pomiaru część informacji zostanie utracona.

Udana teleportacja światła zawierającego informacje to ważny krok w kierunku budowy komputerów kwantowych. Dzięki opracowaniu metody przenoszenia stanów kwantowych, będzie też można zbudować kwantowe komputery zdolne do wykonywania niemożliwych dzisiaj obliczeń - komputer kwantowy zamiast przeliczać po kolei wszystkie możliwe kombinacje danych, przeliczy wszystkie kombinacje danych "na raz" w jednym cyklu obliczeniowym.

Teksty źródłowe:

Janusz A. Urbanowicz, Przełom w kwantowej teleportacji – technologie.gazeta.pl

Quantum teleporter breakthrough - www.unsw.edu.au

Mariusz Błoński, Teleportacja bez strat – kopalniawiedzy.pl


polecam także:
Robert Nowotniak, Protokół teleportacji kwantowej
Robert Nowotniak, Komputery kwantowe

Polska metoda produkcji paliwa z dwutlenku węgla – biopaliwa II generacji

Firma EkoBenz sp. z o.o. z Lublina zajmuje się badaniami nad innowacyjnym biopaliwem i jego wdrożeniem na polski rynek. Głównym koordynatorem projektu jest prof. Dobiesław Nazimek kierownik Katedry Chemii Środowiskowej Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej (UMCS) - wynalazca procesu sztucznej fotosyntezy, pozwalającego na stosunkowo tanie wytwarzanie benzyny i oleju napędowego z CO2.

Pomysł firmy EkoBenz polega na produkowaniu benzyny syntetycznej i oleju napędowego z alkoholu. Technologię opracował prof. Dobiesław Nazimek z UMCS w Lublinie oraz dwaj przedsiębiorcy - Stanisław Jabłoński oraz Waldemar Zaniuk. Proces produkcji polega na zsyntetyzowaniu metanolu z wody i dwutlenku węgla przy udziale katalizatorów i głębokiego promieniowania ultrafioletowego. Następnie otrzymany alkohol jest separowany i sprzęgany do wyższych węglowodorów – benzyny i oleju napędowego.

Na wdrażanie tej nowej technologii wytwarzania czystego paliwa do silników spalinowych firma EkoBenz uzyskała dotację unijną.

Patent i wdrożenie. W zbudowanym laboratorium zostanie uruchomiona instalacja pilotażowa, produkująca ponad 750 tys. litrów paliwa rocznie, sprawdzanego w specjalnych pojazdach. Ten etap prac testowych ma się zakończyć w tym roku uzyskaniem odpowiednich certyfikatów jakościowych, niezbędnych do uruchomienia produkcji, a później sprzedaży. Druga część projektu to instalacja przemysłowa, budowana od połowy 2011 do połowy 2012 r. Od lipca 2012 r. planowane jest uruchomienie normalnej produkcji. Docelowo w 2015 r. rafineria będzie wytwarzać 31 mln litrów biopaliwa, którego zaletą jest nieszkodliwość dla silnika – do procesu technologicznego nie wprowadza się siarki i azotu. Cała inwestycja zamknie się w kwocie 37,9 mln zł.

Każdego roku Polska emituje do atmosfery około 340 milionów ton CO2. Gdyby udało się zagospodarować zaledwie 10 % tego gazu, zyskalibyśmy paliwową niezależność.

Źródło:

Biuletyn Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka „Innowacyjni” nr 1/2011, str. 23

Dwutygodnik „Profile”, 11-25 maj 2010, str. 11
naszemiasto.pl "Rewolucja na rynku paliw - Lublin będzie produkować paliwa II generacji"

Naziemna telewizja cyfrowa (NTC, DVB-T)

DVB-T - Digital Video Broadcasting-Terrestial czyli naziemna telewizja cyfrowa to standard telewizji cyfrowej nadawanej z nadajników naziemnych. W Polsce do połowy 2013 roku telewizja cyfrowa zastąpiła całkowicie telewizję analogową czyli tę odbieraną teraz za pomocą zwykłej anteny i telewizora. 

Korzyści z wprowadzenia DVB-T: a) większa liczba kanałów, b) nadajniki dzięki emisji cyfrowej mogą transmitować większą ilość programów telewizyjnych i radiowych w obrębie jednego kanału. Obecnie na jednym kanale możemy oglądać jeden program. W przypadku emisji cyfrowej na jednym kanale można odbierać jeden tzw. multipleks czy zestaw kilku kanałów telewizyjnych w tym również programy w jakości HD. c) zdecydowanie lepsza jakość obrazu i dźwięku. Emisja cyfrowa zapewnia idealną jakość obrazu i dźwięku. Oglądając cyfrowy obraz nie zobaczymy "śnieżenia" czy "odbić", które często powodują duży dyskomfort w oglądaniu tradycyjnej telewizji analogowej. W obrazie cyfrowym tego typu zjawiska nie występują. Dźwięk w DVB-T przesyłany jest również cyfrowo w najwyższej jakości. Dodatkowo możemy odbierać wielokanałowy (przestrzenny) dźwięk Dolby Digital.

Programy naziemnej telewizji cyfrowej

Oferta DVB-T składa się z następujących kanałów: TVP1, TVP2, TVP Info, TVP Regiony, TVP Historia, TVP Polonia, TVP Kultura, TVN, TVN Siedem, Polsat, Polsat Sport News, TV4, TV6, Puls, Puls 2, Eska TV, Polo TV, TTV i ATM Rozrywka.

Odbiór naziemnej telewizji cyfrowej

WAŻNE! W Polsce obowiązuje standard kodowania MPEG4 (H.264). Tylko sprzęt wyposażony w tuner (odbiornik) umożliwiający dekodowanie MPEG4, będzie w stanie odbierać DVB-T.

Aby odbierać telewizję naziemną DVB-T potrzebny będzie:

telewizor z wbudowanym dekoderem DVB-T lub tuner telewizyjny z dekoderem DVB-T (tzw. Set Top Box czyli odbiornik naziemnej telewizji cyfrowej) lub zewnętrzna bądź wewnętrzna karta telewizyjna do komputera z możliwością odbioru DVB-T. 

Sprzęt z tunerem MPEG2 będzie mógł odbierać sygnał MPEG4 jeżeli ma możliwość przekodowania MPEG-4 do MPEG-2. Taką możliwość mają np. niektóre telewizory wyposażone w złącze CI. 

Wykaz programów NTC nadawanych w skali ogólnopolskiej wg poszczególnych multipleksów:

MUX 1: TV Trwam, TVP ABC, Stopklatka TV, Fokus TV, ANTENA, Eska TV, TTV, Polo TV;

MUX 2: Polsat, Super Polsat, TVN, TVN7, TV Puls, PULS 2, TV4, TV6;

MUX 3: TVP1 HD, TVP2 HD, TVP 3, TVP Info, TVP Historia, TVP Sport HD; 

MUX 8: WP, Metro, Zoom TV, Nova TV, TVP Kobieta, TVP Kultura; 

Istnieją również multipleksy lokalne.

Całkowite wyłączenie analogowej naziemnej transmisji programów telewizyjnych w Polce i zastąpienie jej transmisją cyfrową nastąpiło  31 lipca 2013 r.

 

 

na podstawie informacji ze strony: telewizja-cyfrowa

przydatne linki:  ntvc emitel


[AKTUALIZACJA 16.02.2022 r.]

 

W roku 2022 nastąpi przełączenie na naziemnej telewizji cyfrowej drugiej generacji (DVB-T2).  

Dekodery w standardzie H.265/HEVC gotowe są do odbioru DVB-T2, która już niebawem będzie jedynym obowiązującym standardem transmisji sygnału cyfrowego w Polsce.

Obecnie nadawane są kanały na multipleksie  DVBT-2 test TVP: TVP Kobieta, TVP Kultura, TVP Dokument, TVP Rozrywka

Planowane terminy przełączeń sygnału telewizyjnego DVB-T na DVB-T2/HEVC w 2022 r. 

Grafen jako nanomateriał zwalczający bakterie z gatunku Eschrichia coli

Najnowsze eksperymenty, przeprowadzone przez nanotechnologów z Chińskiej Akademii Nauk pokazały, że grafenowe skrawki posiadają również właściwości antybakteryjne (przynajmniej w stosunku do bakterii z gatunku Eschrichia coli). Mogą zatem pomóc w stworzeniu nowej generacji preparatów dezynfekujących, a nawet antyperspirantów czy środków chroniących przed nieprzyjemnym zapachem obuwia.

Qing Huang i Chunhai Fan z Szanghajskiego Instytutu Fizyki Stosowanej podkreślają, że po odkryciu grafenu w 2004 r. rozpoczął się wyścig, którego celem jest rozpoznanie właściwości tej nowej odmiany alotropowej węgla oraz znalezienie dla niej niszy komercyjno-przemysłowej. Tym sposobem grafen trafił już do ogniw słonecznych, chipów i czujników. Chiński zespół postanowił zaś sprawdzić, jak wpływa on na żywe komórki.

Płaszczyzny utworzone z grafenu wykazują doskonałe właściwości antybakteryjne, eliminując ze swej powierzchni nawet do 99 procent drobnoustrojów w czasie zaledwie 120 minut. Co więcej, grafen jest całkowicie bezpieczny dla komórek zwierzęcych. 

W pierwszej fazie badań naukowcy wytworzyli płatki tlenku grafenu, które następnie odfiltrowali tak, by grafen utworzył materiał przypominający kawałek kartki. W tym celu zastosowano zmniejszone ciśnienie, które ułatwiło wytworzenie grafenowej bibułki. Następnie, na powierzchnię grafenu nałożono kolonię bakterii, po czym całość zamknięto w inkubatorze utrzymującym temperaturę podwyższoną do 37 stopni Celsjusza. Obserwacje mikroskopowe, w tym z wykorzystaniem transmisyjnego mikroskopu elektronowego dowiodły, iż komórki bakterii znajdujące się w bezpośrednim kontakcie z grafenem ulegają uśmierceniu. Dokładna analiza ujawniła przyczynę "zgonu". Według naukowców, grafen wnika do organelli komórkowych zawartych w cytoplazmie, niszcząc w ten sposób komórki. W trakcie badań okazało się, że już po 120 minutach inkubacji niemal z 99 procent komórek hodowanych na powierzchni grafenowej bibułki uległo zniszczeniu.

Obecnie prowadzone są badania mające na celu dokładne poznanie mechanizmu odpowiedzialnego za uśmiercanie mikroorganizmów oraz prowadzone są testy, które mają zaowocować produkcją antybakteryjnych materiałów np. opatrunków, których głównym przeciw drobnoustrojowym komponentem będzie tlenek grafenu. Jak zauważają autorzy odkrycia, ważną cechą grafenu jest (potwierdzony eksperymentalnie) całkowity brak cytotoksyczności w stosunku do komórek zwierzęcych, w tym ludzkich.

źródła:

KopalniaWiedzy - Antybakteryjny nanomateriał grafenowy

PAP Nauka w Polsce - Grafen zabija bakterie

ACSNano, 2010, Graphene-Based Antibacterial Paper

Zastosowanie zmiennego pola magnetycznego w medycynie

Działanie zmiennych pól magnetycznych na organizmy żywe w dzisiejszej medycynie jest bardzo szeroko badane, a ich wprowadzenie do klinik poparte zostało wieloma badaniami, wyjaśniającymi wpływ tego pola na mechanizmy funkcjonowania układów żywych. W Polsce sztandarową postacią w tej dziedzinie jest prof. zw. n. med. Aleksander Sieroń.

Zjawisko oddziaływania zmiennych pól magnetycznych o niskiej częstotliwości (ang. Extremely Low Frequency Magnetic Fields – ELF-MF) związane jest ze specyfiką organizmu człowieka i z fizycznymi parametrami pola. Do tych parametrów zaliczyć należy: indukcję magnetyczną, kształt pola oraz jego częstotliwość.

Te elementy składowe powodują końcowy efekt biologiczny ELF-MF będący pochodną oddziaływania na:

- nieskompensowane spiny magnetyczne pierwiastków diamagnetycznych i paramagnetycznch oraz wolnych rodników.

- ciekłe kryształy pochodzenia cholesterolowego, które występują w większości błon komórkowych, a które wykazują zmianę charakterystyki pod wpływem działania zmiennego pola magnetycznego.

- wpływ na prądy jonowe i będące ich pochodną wygenerowane potencjały błonowe.

Liczne publikacje z ostatnich lat wskazują, że zmienne pole magnetyczne wykorzystywane jest w kompleksowym leczeniu wielu chorób tj.: układu nerwowego, narządu wzroku, górnych dróg oddechowych, płuc, układu krążenia, przewodu pokarmowego, skóry i tkanek miękkich. Natomiast oddziaływanie zmiennych pól magnetycznych na organizmy żywe powoduje następujące efekty: polepszenie procesu utylizacji tlenu oraz oddychania tkankowego, działanie wazodilatacyjne i angiogenetyczne, nasilenie procesów regeneracji tkanek miękkich, przyśpieszenie procesu zrostu kostnego, działanie przeciwzapalne i przeciwobrzękowe, działanie analgetyczne.

Początkowo terapia zmiennym polem magnetycznym (magnetoterapia) miała duże wartości indukcji pola magnetycznego i stosowanie jej w obszarze głowy nie było do końca znane i poparte odpowiednimi badaniami. Po wprowadzeniu magnetostymulacji zaczęto stosować pole o niskiej wartości indukcji zawierające się w przedziale od 30 do 100 μT. Jak wynika z dostępnej literatury niskie wartości zmiennego pola magnetycznego stosowane są w leczeniu rożnych zmian i schorzeń w obrębie głowy.

Pola magnetyczne towarzyszą wszystkim zjawiskom elektrofizjologicznym. Organizm człowieka również podlega działaniu zmiennego pola magnetycznego. Na przestrzeni wielu lat bytowania na ziemi wskutek długotrwałej interakcji organizm wytworzył mechanizmy adaptacyjne umożliwiające właściwy przebieg procesów elektrofizjologicznych w tkankach i narządach przy ekspozycji na stałe pole magnetyczne ziemi. W ciągu ostatnich kilkuset lat zmniejszyła się jego siła nawet o 50%, w związku z czym niektórzy badacze uważają że u większości ludzi występują objawy niedoboru naturalnego pola magnetycznego, które obejmuje: brak energii, bóle głowy, mięśni, bezsenność, zaburzenia czynnościowe układu nerwowego, rzutuje na stan przedmiotowy chorych, przyspiesza wystąpienie niektórych schorzeń, stąd coraz częściej włącza się pole magnetyczne niskiej częstotliwości jako fizykalny czynnik leczniczy u ludzi.

Artykuł powstał na podstawie:
Zastosowanie zmiennego pola magnetycznego w medycynie
Zmienne pole magnetyczne w leczeniu depresji lekoodpornej
Zastosowanie zmiennego pola magnetycznego w stomatologii w warunkach uzdrowiska
Nowa koncepcja uzwojenia wzbudząjacego pole magnetyczne w zastosowaniu do magnetoterapii